کمتر از دو دهه پیش، استرالیای جنوبی تمام برق خود را از سوخت‌های فسیلی تولید می‌کرد. سال گذشته، انرژی‌های تجدیدپذیر 60 درصد از تامین برق این ایالت را تامین کردند.

استرالیای جنوبی نشان می‌دهد که چگونه سیاست عمومی خوب می‌تواند کاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانه‌ای را حتی در یک سیستم برق خصوصی امکان‌پذیر کند. این درس‌های مهمی را برای سایر دولت‌ها در استرالیا و سراسر جهان فراهم می‌کند.

چرا انتقال انرژی اینقدر سخت است؟

در دهه‌های گذشته، بازارهای انرژی تحت سلطه سوخت‌های فسیلی در اطراف چند بازیگر بزرگ و قدرتمند مانند ژنراتورهای برق و خرده فروشان می‌چرخیدند.
تعمیرات اساسی چنین سیستمی به ناچار این شرکت‌های مستقر را مختل می‌کند و مزایا، مانند بازده تجاری، را بین شرکت‌های جدیدتر توزیع می‌کند.

این می‌تواند بازنده‌های قدرتمند  و اغلب صریح ایجاد کند و منجر به مشکلات سیاسی برای دولت‌ها شود. این تغییرات همچنین می‌تواند برای جوامع سختی ایجاد کند، که می‌تواند برای از بین بردن این گذار از مسیر خارج شود.

تغییر در بازار خصوصی انرژی حتی سخت‌تر است. مانند استرالیای جنوبی، جایی که ژنراتورهای برق و سایر بازیگران باید برای زنده ماندن سودآور باشند. در تغییر انرژی‌های تجدیدپذیر، مشاغل سوخت‌های فسیلی می‌توانند به سرعت از نظر تجاری غیرقابل دوام و تعطیل شوند.

استرالیای جنوبی چگونه این کار را انجام داد

استرالیای جنوبی یک ایالت خشک، به شدت در برابر تغییرات آب و هوایی آسیب پذیر و با منابع باد و خورشید فراوان است. این عوامل به آن انگیزه و ابزاری برای انتقال به انرژی‌های تجدیدپذیر را داد.

دولت کارگری استرالیای جنوبی، که در سال 2002 انتخاب شد، یک هدف تولید 26 درصدی انرژی‌های تجدیدپذیر تا سال 2020 را تصویب کرد. در آن زمان، انرژی بادی از قبل یک تامین‌کننده رقابتی ظرفیت تولید جدید در اروپا بود و صنعت مزرعه بادی مستقری را ایجاد کرد که به دنبال سرمایه‌گذاری بود.

برخی از بهترین پتانسیل باد خشکی استرالیای جنوبی در نزدیکی خطوط انتقال که 300 کیلومتر از پورت آگوستا به آدلاید می‌گذرد، قرار داشت. این امر هزینه اتصال ژنراتورهای بادی جدید به شبکه را تا حد زیادی کاهش داد.

برای جذب سرمایه‌گذاران انرژی‌های تجدید‌پذی، دولت قوانینی را برای کمک به احداث مزارع بادی در مناطق روستایی دور از شهرها و منازل وضع کرد. مزارع بادی جدید مرتباً توسط قراردادهای تأمین دولت ایالتی تحت تعهد قرار می‌گرفتند.

با پیشرفت انتقال، بزرگترین تولید کننده زغال سنگ در ایالت در بندر آگوستا به عقب کشیده شد و در نهایت بسته شد. برای کمک به کارگران و شهر برای سازگاری، دولت ایالتی از جایگزین‌های شغلی، از جمله کمک مالی ۶ میلیون دلاری استرالیا برای یک گلخانه‌ با انرژی خورشیدی با استخدام ۲۲۰ نفر حمایت کرد.

دولت کارگر از یک دوران طولانی مدت برخوردار بود و ایالت به شدت به صادرات سوخت‌های فسیلی وابسته نبود. این به آن اهرم سیاسی کمک کرد تا در مواجهه با مخالفت‌های منافع شخصی، تغییرات را انجام دهد.

دولت لیبرال ایالتی اکنون به شدت از انتقال انرژی‌های تجدید‌پذیر استقبال کرده است و هدف خود را برای صد درصد برق تجدیدپذیر تا سال 2030 تعیین کرده است. دولت می‌گوید تا سال 2050، انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانند 500 درصد انرژی مورد نیاز ایالت را تولید کنند و مازاد آن به صورت ملی و بین‌المللی صادر شود.

همانطور که بازارهای انرژی در سراسر جهان در حال دست و پنجه نرم کردن با ایجاد انتقال انرژی پاک هستند، استرالیای جنوبی ثابت می‌کند که می‌توان آن را انجام داد.

با توجه به این که جهان با تغييرات آب و هوايي قابل توجه ناشي از سوختن سوخت‌های فسیلی برای تولید انرژی مواجه است در حال مبارزه است، مطالعات در مورد منابع انرژی تجدیدپذیر بسیار مورد توجه قرار خواهد گرفت.

برنامه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر زیادی در دانشگاه‌های استرالیا در مقطع لیسانس و فوق لیسانس در دسترس هستند، به عنوان مثال در پرث; دانشگاه مرداک مدرک لیسانس مهندسی (سیستم‌های انرژی‌های تجدیدپذیر) ارائه می‌دهد. دانشگاه ادیت کوان لیسانس مهندسی (انرژی‌های برق و تجدیدپذیر) و همچنین کارشناسی ارشد مهندسی (انرژی برق و تجدیدپذیر) و دانشگاه WA کارشناسی ارشد انرژی‌های تجدیدپذیر و آینده ارائه می‌دهد.

در ویکتوریا; دانشگاه دیکین مدرک کارشناسی ارشد مدیریت سیستم انرژی و دانشگاه فدراسیون کارشناسی ارشد فناوری مهندسی (انرژی‌های تجدیدپذیر و سیستم‌های قدرت الکتریکی) ارائه می‌دهد. در NSW، دانشگاه نیوکاسل لیسانس مهندسی انرژی‌های تجدیدپذیر و در بریزبن، دانشگاه کوئینزلند کارشناسی ارشد مهندسی با گرایش مهندسی انرژی‌های تجدید‌پذیر ارائه می‌دهد.

برای دانشجویان علاقه‌مند به مهندسی، تغییرات آب و هوا و سیستم‌های انرژی‌های تجدید‌پذیر این بدون شک حوزه تحصیلی بسیار مورد توجه و گزینه‌های شغلی امیدوار کننده‌ای در سال‌های آینده خواهد بود.

گزیده ای از گفتگو مورخ 25 فوریه 2021